Η σωτηρία της Ευρώπης από τους δήθεν σωτήρες της έχει ενδιάμεσο σταθμό την Ελλάδα…

+Του Σλαβόϊ Ζίζεκ

Φανταστείτε μια σκηνή δυστοπικής ταινίας που περιγράφει την κοινωνία μας στο κοντινό μέλλον. Φύλακες με στολές περιπολούν μισο-ερειπωμένους δρόμους του κέντρου τη νύχτα, για κυνήγι μεταναστών, εγκληματιών και αλητών. Αυτοί που βρίσκουν είναι άγρια κακοποιημένοι. Αυτό που μοιάζει με ευφάνταστη Χολιγουντιανή εικόνα είναι πραγματικότητα στην Ελλάδα του σήμερα. Τη νύχτα, αυτόκλητοι προστάτες με μαύρες μπλούζες της νέο-φασιστικής Χρυσής Αυγής που αρνείται το Ολοκαύτωμα – η οποία κέρδισε το 7% των ψήφων στον τελευταίο γύρο των εκλογών, και είχε την στήριξη, όπως λέγεται, από το 50% της αστυνομίας της Αθήνας – περιπολούν τους δρόμους και ξυλοκοπούν κάθε μετανάστη που βρίσκουν μπροστά τους: Aφγανούς, Πακιστανούς, Αλγερινούς. Οπότε, κάπως έτσι αμύνεται η Ευρώπη την άνοιξη του 2012.

Το πρόβλημα με την υπεράσπιση του Ευρωπαϊκού πολιτισμού ενάντια στην απειλή της μετανάστευσης έγκειται στο ότι η θηριωδία της υπεράσπισής αποτελεί μεγαλύτερη απειλή στον «πολιτισμό» από όποιον αριθμό Μουσουλμάνων. Με τέτοιους υπερασπιστές και φίλους, η Ευρώπη δεν χρειάζεται εχθρούς. Πριν από 100 χρόνια, ο G. K. Chesterton όρισε το αδιέξοδο στο οποίο παγιδεύονται οι επικριτές της θρησκείας: “Oι άνθρωποι που ξεκινούν να πολεμούν την Εκκλησία για το καλό της ελευθερίας και της ανθρωπότητας καταλήγουν να παραμερίζουν την ελευθερία και την ανθρωπότητα αρκεί να μπορούν να πολεμήσουν την Εκκλησία… Οι αντικληρικοί δεν έχουν καταστρέψει θεία αντικείμενα, έχουν όμως καταστρέψει εγκόσμια αντικείμενα, αν αυτό τους παρέχει κάποια ικανοποίηση.» Πολλοί φιλελεύθεροι πολεμιστές είναι τόσο πρόθυμοι να παλέψουν τον αντιδημοκρατικό φονταμεταλισμό που καταλήγουν να καθιστούν περιττές την ελευθερία και την δημοκρατία αρκεί να μπορούν να πολεμήσουν τον τρόμο. Αν οι «τρομοκράτες» είναι έτοιμοι να καταστρέψουν αυτόν τον κόσμο επειδή αγαπούν κάποιον άλλον, οι πολεμιστές μας κατά του τρόμου είναι έτοιμοι να καταστρέψουν την δημοκρατία επειδή μισούν τον Μουσουλμάνο άλλο. Κάποιοι από αυτούς αγαπούν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια τόσο πολύ που είναι έτοιμοι να νομιμοποιήσουν τον βασανισμό για να την υπερασπιστούν. Είναι μια αντιστροφή της διαδικασίας μέσω της οποίας οι φανατικοί υπερασπιστές της θρησκείας ξεκινούν με επιθέσεις κατά της σύγχρονης κοσμικής κουλτούρας και καταλήγουν να θυσιάζουν τα ίδια τους τα θρησκευτικά διαπιστευτήρια μέσα στην προθυμία τους να εξαλείψουν τις πτυχές της κοσμικότητας που μισούν.

Αλλά οι υπερασπιστές της Ελλάδας από τους μετανάστες δεν είναι ο πρωταρχικός κίνδυνος: είναι απλά υπο-προϊόν της αληθινής απειλής, των πολιτικών λιτότητας δηλαδή που έχουν προκαλέσει την τραγική κατάσταση στην χώρα. Ο επόμενος γύρος των Ελληνικών εκλογών θα λάβει χώρα στις 17 Ιουνίου. Το ευρωπαϊκό κατεστημένο μας προειδοποιεί πως αυτές οι εκλογές είναι ζωτικής σημασίας: όχι μόνο η μοίρα της Ελλάδας, αλλά ίσως και η μοίρα ολόκληρης της Ευρώπης διακυβεύεται.

Το ένα αποτέλεσμα – το σωστό όπως ισχυρίζονται – θα επιτρέψει στην επίπονη αλλά απαραίτητη διαδικασία της ανάκαμψης μέσω της λιτότητας να συνεχιστεί. Το εναλλακτικό αποτέλεσμα – αν το «ακραίο αριστερό» κόμμα ΣΥΡΙΖΑ νικήσει – θα είναι μία ψήφος υπέρ του χάους και θα επιφέρει το τέλος του (Ευρωπαϊκού) κόσμου όπως τον ξέρουμε.

Οι προφήτες του ολέθρου έχουν δίκιο, αλλά όχι όπως το εννοούν. Οι επικριτές των δημοκρατικών διαδικασιών, που ήδη υπάρχουν, παραπονιούνται πως οι εκλογές δεν προσφέρουν πραγματική επιλογή, καθώς καλούμαστε να επιλέξουμε ανάμεσα σε ένα κεντροδεξιό και ένα κεντροαριστερό κόμμα, τα προγράμματα των οποίων είναι σχεδόν ταυτόσημα. Στις 17 Ιουνίου, η επιλογή θα είναι πραγματική: το κατεστημένο (Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ) από τη μία, ο ΣΥΡΙΖΑ από την άλλη. Και, όπως γίνεται συνήθως όταν τίθεται θέμα πραγματικής επιλογής, το κατεστημένο είναι σε πανικό: λένε πως θα ακολουθήσει το χάος, η φτώχεια και η βία αν κάνει ο κόσμος την λάθος επιλογή. Μόνο η πιθανότητα μιας νίκης του ΣΥΡΙΖΑ λέγεται πως προκαλεί ρίγη φόβου στις παγκόσμιες αγορές. Η ιδεολογική «προσωποποιία» έχει την τιμητική της: oι αγορές μιλούν λες και είναι άνθρωποι, εκφράζοντας την «ανησυχία» τους για το τι θα συμβεί αν οι εκλογές αποτύχουν να σχηματίσουν μια κυβέρνηση με εντολή να συνεχίσει το πρόγραμμα δημοσιονομικής λιτότητας της Ε.Ε και του ΔΝΤ, καθώς και τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Οι πολίτες της Ελλάδας δεν έχουν χρόνο να ανησυχούν για αυτές τις προοπτικές: έχουν αρκετά για να ανησυχούν στην καθημερινότητα τους που γίνεται ολοένα πιο άθλια, σε βαθμό που δεν έχουμε δει στην Ευρώπη εδώ και δεκαετίες.

Τέτοιες προβλέψεις είναι αυτό-εκπληρούμενες, προκαλούν πανικό και κατά συνέπεια οδηγούν στις πιθανότητες κατά των οποίων προειδοποιούν. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ νικήσει, το Ευρωπαϊκό κατεστημένο θα ελπίζει πως θα μάθουμε με τον δύσκολο τρόπο τι συμβαίνει όταν γίνεται μια απόπειρα με στόχο να διαταράξει τον φαύλο κύκλο της αμοιβαίας συνενοχής ανάμεσα στους τεχνοκράτες των Βρυξελλών και τον αντιμεταναστευτικό λαϊκισμό. Γι’ αυτό το λόγο, ο Αλέξης Τσίπρας, αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, διευκρίνισε σε πρόσφατη συνέντευξη του πως πρώτη του προτεραιότητα, στην περίπτωση που κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, θα είναι να αντισταθμίσει τον πανικό: “Oι άνθρωποι θα υπερνικήσουν τον φόβο. Δεν θα υποκύψουν, δεν θα εκβιαστούν». Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ένα σχεδόν ακατόρθωτο έργο. Η φωνή τους δεν είναι η φωνή της «τρέλας» της άκρας αριστεράς, αλλά της λογικής που ορθώνει το ανάστημα της ενάντια στην τρέλα της ιδεολογίας της αγοράς. Στην ετοιμότητα τους να αναλάβουν, έχουν εξοβελίσει τον φόβο που έχει η αριστερά να αναλάβει την εξουσία, έχουν το κουράγιο να καθαρίσουν το χάος που άλλοι δημιούργησαν. Θα χρειαστεί να ασκήσουν έναν τρομερό συνδυασμό αρχών και πραγματισμού, δημοκρατικής δέσμευσης και ετοιμότητας να δράσουν γρήγορα και αποφασιστικά όπου χρειάζεται. Αν είναι να έχουν έστω και μία ελάχιστη ευκαιρία να πετύχουν, θα χρειαστούν μια παν-Ευρωπαϊκή εκδήλωση αλληλεγγύης: όχι μόνο αξιοπρεπή μεταχείριση από μέρους κάθε ευρωπαϊκής χώρας, αλλά ακόμη πιο δημιουργικές ιδέες, όπως την προώθηση του τουρισμού αλληλεγγύης φέτος το καλοκαίρι.

Στις Σημειώσεις για τον ορισμό της Κουλτούρας, ο Τ. Στ. Έλιοτ επεσήμανε πως υπάρχουν στιγμές που η μόνη επιλογή βρίσκεται ανάμεσα στην αίρεση και τη μη-πίστη – π.χ όταν ο μόνος τρόπος να κρατηθεί μια θρησκεία ζωντανή είναι να συντελεστεί ένας κοσμικός διχασμός. Αυτή είναι κατάσταση σήμερα στην Ευρώπη. Μόνο μια νέα «αίρεση» – που αυτή την στιγμή εκπροσωπείται από τον ΣΥΡΙΖΑ- μπορεί να σώσει ότι αξίζει να σωθεί από την Ευρωπαϊκή κληρονομία: την δημοκρατία, την πίστη στους ανθρώπους, την ισότητα, την αλληλεγγύη, κλπ. Η Ευρώπη με την οποία θα καταλήξουμε αν ο ΣΥΡΙΖΑ ηττηθεί είναι μια «Ευρώπη με Ασιατικές αρχές» – οι οποίες βέβαια δεν έχουν καμία σχέση με την Ασία αλλά κάθε ομοιότητα με την τάση του σύγχρονου καπιταλισμού να αναστέλλει την δημοκρατία.

Ιδού το παράδοξο που συγκρατεί την «ελεύθερη ψήφο» στις δημοκρατικές κοινωνίες: κάποιος είναι ελεύθερος να επιλέξει με τον όρο πως κάνει την σωστή επιλογή. Να γιατί, όταν γίνεται η λάθος επιλογή (όπως έγινε όταν η Ιρλανδία απέρριψε το Ευρωσύνταγμα), η επιλογή αντιμετωπίζεται ως λάθος και το κατεστημένο ζητά άμεσα την επανάληψη της «δημοκρατικής» διαδικασίας ώστε το λάθος να διορθωθεί. Όταν ο Γιώργος Παπανδρέου, ο Έλληνας πρωθυπουργός, πρότεινε την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το πακέτο διάσωσης της ευρωζώνης στα τέλη του περασμένου έτους, το ίδιο το δημοψήφισμα απορρίφθηκε ως λανθασμένη επιλογή.

Είναι δύο οι βασικές ιστορίες αναφορικά με την ελληνική κρίση στα ΜΜΕ: η Γερμανο- ευρωπαϊκή ιστορία (οι ‘Έλληνες είναι ανεύθυνοι, τεμπέληδες, σπάταλοι, φοροφυγάδες κλπ και πρέπει να τεθούν υπό έλεγχο και να διδαχθούν δημοσιονομική πειθαρχία) και η ελληνική ιστορία (η εθνική μας κυριαρχία απειλείται από τους νεοφιλελεύθερους τεχνοκράτες του κέντρου αποφάσεων των Βρυξελλών). Όταν κατέστη δυνατό να αγνοηθεί η δεινή κατάσταση των Ελλήνων, μια τρίτη ιστορία έκανε την εμφάνιση της: οι Έλληνες πλέον απεικονίζονται ως τα θύματα μιας ανθρωπιστικής καταστροφής που χρειάζονται βοήθεια, λες και ένας πόλεμος ή μια φυσική καταστροφή χτύπησε την χώρα. Ενώ και οι τρεις ιστορίες είναι λανθασμένες, η τρίτη είναι ενδεχομένως η πιο αηδιαστική. Οι Έλληνες δεν είναι παθητικά θύματα: βρίσκονται σε πόλεμο με το Ευρωπαϊκό οικονομικό κατεστημένο, και αυτό που χρειάζονται είναι αλληλεγγύη στον αγώνα τους, γιατί είναι και δικός μας αγώνας.

Η Ελλάδα δεν είναι η εξαίρεση. Αποτελεί ένα από τα κύρια πεδία δοκιμών ενός νέου κοινωνικό-οικονομικού μοντέλου μιας δυνητικά καθολικής εφαρμογής: μιας από-πολιτικοποιημένες τεχνοκρατίας στην οποία οι τραπεζίτες και άλλοι ειδήμονες θα δύνανται να κατεδαφίσουν την δημοκρατία. Σώζοντας την Ελλάδα από τους φερόμενους διασώστες της, σώζουμε και την ίδια την Ευρώπη.

*Πηγή: http://www.left.gr, (προδημοσίευση από την εφημερίδα “ΑΥΓΗ”)

(Μετάφραση άρθρου: Αναστασία Γιάμαλη)

Από τον υπερκαταναλωτισμό στα συσσίτια…

Άνθρωποι διαφορετικών φύλων, ηλικιών, τάξεων και εθνικοτήτων περιμένουν σε εφτά διαφορετικές ουρές δημιουργώντας μια τεράστια ανθρώπινη σειρά. Όμως στο τέλος της ανθρώπινης αλυσίδας, η αντίστροφη μέτρηση ξεκινά… Η βραβευμένη ταινία του Γιώργου Ζώη για την ελληνικότητα της κρίσης που βιώνουμε…

Ενημέρωση Βενιζέλου σε κοινωνικούς φορείς για την αναθεώρηση του μνημονίου

Μετά τη διακαναλική συνέντευξη Τύπου της Κυριακής και το μήνυμα της αναθεώρησης του μνημονίου στο οποίο δίνει έμφαση το ΠΑΣΟΚ, ο Ευάγγελος Βενιζέλος συναντά σήμερα στις 12 στην Ιπποκράτους τους κοινωνικούς φορείς και πιο συγκεκριμένα τα προεδρεία της ΟΚΕ, της ΓΣΕΕ, της ΓΣΕΒΕΕ, της ΕΣΕΕ και του ΣΕΒ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα τους αναλύσει την πρότασή του για τα έξι σημεία επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου, επαναλαμβάνοντας για ακόμη μία φορά την άποψη ότι πρόκειται για ένα υπεύθυνο και συγκροτημένο σχέδιο συζήτησης με τους εταίρους προκειμένου να χαλαρώσει το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο η συμμετοχή της χώρας στο ευρώ.

Επιπροσθέτως, σύμφωνα με την Ιπποκράτους, επί τάπητος θα βρεθούν τα βασικά χαρακτηριστικά του νέου εθνικού παραγωγικού μοντέλου και η εξειδίκευση και κατανομή του χρηματοδοτικού πακέτου στήριξης της ανάπτυξης, η σύνδεση της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών με τη χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και τη στήριξη της απασχόλησης, η μείωση του μη μισθολογικού κόστους εργασίας (ασφαλιστικές εισφορές) και η συμμετοχή των εργοδοτικών φορέων στο πρόγραμμα «εισιτήριο στην απασχόληση» (κατάρτιση και πρακτική άσκηση).

Υπενθυμίζεται ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος αρνήθηκε την Κυριακή ως «μη σοβαρή» κάθε συζήτηση περί ακύρωσης του νόμου για τις μειώσεις στον κατώτατο μισθό, υποστηρίζοντας ότι «κανείς υπεύθυνος δε θέλει να κάνει μονομερείς ενέργειες».

Ψηφοδέλτια χωρίς μεγάλες αλλαγές
Στο μεταξύ, χωρίς σημαντικές αλλαγές αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ σε όλη τη χώρα και το ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Ορισμένες προσθήκες νέων προσώπων ενδέχεται να υπάρξουν στις τελευταίες θέσεις στις λίστες, οι οποίες όμως δε θα είναι εκλόγιμες. Άλλωστε, μέσω της διακαναλικής συνέντευξης Τύπου την Κυριακή ο κ. Βενιζέλος είχε προαναγγείλει ότι οι όποιες αλλαγές στα ψηφοδέλτια για τις εκλογές του Ιουνίου θα είναι «οριακές και δε θα αποτυπώνουν τη νέα φυσιογνωμία του ΠΑΣΟΚ».

Μέχρι στιγμής πάντως οι Φίλιππος Πετσάλνικος, Σήφης Βαλυράκης, Ηλίας Καρανίκας, Χρήστος Κατσούρας και Μιχάλης Παντούλας γνωστοποίησαν ότι δε θα είναι εκ νέου υποψήφιοι.

Σε ότι αφορά την προεκλογική δραστηριότητα, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα συνεχίσει την τακτική που θέλει η βαρύτητα να πέφτει στους Δήμους του λεκανοπεδίου και σε περιοχές όπου το ΠΑΣΟΚ στις 6 Μαΐου κατέγραψε ιστορικά χαμηλά ποσοστά.

ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΤΩΡΑ – ΟΧΙ ΑΛΛΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ

From Sweden with love – Euphoria (Loreen)

Νέα τακτική με «επίθεση φιλίας» στο ΣΥΡΙΖΑ και προτάσεις για «λίφτινγκ» στο μνημόνιο

Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη

Αλλαγή ρεπερτορίου στη στάση του προς το ΣΥΡΙΖΑ, από το σκληρό ροκ στο …πολιτισμένο μπλουζ, επιλέγει το ΠΑΣΟΚ, σε μια προσπάθεια κερδίσει πίσω τη μεγάλη μάζα των ψηφοφόρων του, που στις εκλογές της 6ης Μαΐου μετακινήθηκαν αριστερά.

Παράλληλα, προκειμένου να ευθυγραμμιστεί με το ρεύμα επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου που αναπτύσσεται σταδιακά εντός και εκτός Ελλάδας και ευελπιστώντας να καρπωθεί εκλογικά οφέλη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος βασίζει την επιχειρηματολογία του -ενόψει της κάλπης της 17ης Ιουνίου- στην πρόταση για την αναθεώρηση των όρων του μνημονίου σε έξι σημεία, «χωρίς», όπως διευκρινίζει «να τεθεί σε κίνδυνο η συμμετοχή της χώρας στο ευρώ».

Αριστερόστροφα «ανοίγματα»
Στο πλαίσιο αυτό, η ως τώρα ακολουθούμενη στρατηγική των σφοδρών επιθέσεων με τις οξείες εκφράσεις εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά κατά του Αλέξη Τσίπρα «νερώνεται» και από μονοδιάστατα καταγγελτική αποκτά και την παράμετρο των «ανοιγμάτων» για συνεργασία και των «επιθέσεων φιλίας».

Κρίνοντας στην Ιπποκράτους ότι η πόλωση και οι υψηλοί τόνοι προς το κόμμα της Αριστεράς δεν αποφέρει καρπούς, κατέληξαν -κατόπιν συσκέψεων κορυφής στα τέλη της περασμένης εβδομάδας- να τροποποιήσουν ελαφρώς τους αντιπολιτευτικούς τους σχεδιασμούς προς το ηπιότερο, εκτιμώντας ότι αν το ΠΑΣΟΚ εντάξει στον πολιτικό του λόγο μια πιο ψύχραιμη και λιγότερο εχθρική επιχειρηματολογία για το ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί να επωφεληθεί από τη δυναμική και την απήχησή του, που εσχάτως ολοένα και διευρύνεται.

Στην κατεύθυνση αυτή, χαρακτηριστική είναι η ομοβροντία δηλώσεων, παρεμβάσεων και συνεντεύξεων στελεχών του ΠΑΣΟΚ προς τα μέσα ενημέρωσης, με τις οποίες καθίσταται ξεκάθαρα αντιληπτή η προαναφερθείσα αλλαγή στρατηγικής και η απόπειρα να γκρεμιστούν τα «τείχη μίσους» με το κόμμα που ηγείται ο Αλέξης Τσίπρας.

Πρόταση Σκανδαλίδη και αρθρογραφία Διαμαντοπούλου
Συγκεκριμένα, ο Κώστας Σκανδαλίδης πρότεινε την Παρασκευή τη συγκρότηση τρικομματικής κυβέρνησης συνεργασίας με τη συμμετοχή ΣΥΡΙΖΑ – ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ, στη βάση της πρότασης που έχει δημοσίως καταθέσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος για προοδευτική κυβέρνηση των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων «με κορμό την υπεύθυνη Κεντροαριστερά».

Απαντώντας σε ερώτηση για το ποιες δυνάμεις αφορά αυτό το κάλεσμα, πλην της Δημοκρατικής Αριστεράς του Φώτη Κουβέλη στην οποία είναι γνωστό ότι έχει ήδη απευθυνθεί το ΠΑΣΟΚ, ο πρώην υπουργός συμπεριέλαβε «και ένα μεγάλο κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ», συμπληρώνοντας σχετικά με την ιδέα της τρικομματικής που έριξε στο τραπέζι του διαλόγου ότι «αυτό μπορούσε να είναι η ευκταία λύση, αλλά εξαρτάται από τη στρατηγική και των άλλων κομμάτων», για να επιμείνει αμέσως μετά ότι «εμείς θα επιχειρήσουμε αυτή την προσπάθεια με κάθε τρόπο».

Ωστόσο, σαν προϋπόθεση, ο κ. Σκανδαλίδης έθεσε την αλλαγή γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας με νόημα ότι «το μεταβατικό πρόγραμμα που θα φτιάξει ο κ. Δραγασάκης μπορεί να προσγειώσει τον κ. Τσίπρα στοιχειωδώς στη σημερινή πραγματικότητα…», αναφορά που ερμηνεύεται από πολλούς ως ενδεικτική της μεγάλης απόστασης που συνεχίζει να χωρίζει τα δύο κόμματα αλλά και την επικοινωνιακή διάσταση της εν λόγω πρότασης για σύμπραξη ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ.

Σε παρόμοια γραμμή κινήθηκε και η Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία μέσω της προσωπικής της ιστοσελίδας έγραψε ότι «το ΠΑΣΟΚ δε μπορεί να επιλέγει τον κύριο αντίπαλο του εντός της Κεντροαριστεράς», ενώ ακολούθησαν οι δηλώσεις της στις οποίες μεταξύ άλλων επεσήμαινε τη διαφωνία της με τη «δαιμονοποίηση» του ΣΥΡΙΖΑ και επαναλάμβανε ότι ««ιστορικά -και τώρα- ο αντίπαλος του ΠΑΣΟΚ δε μπορεί παρά να είναι η Δεξιά του κ. Σαμαρά».

Εστιάζοντας δε στις δυνάμεις που μπορούν να σχηματίσουν κυβέρνηση συνεργασίας, δεν απέκλεισε ούτε και εκείνη την προοπτική ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ, «που αφορά την Κεντροαριστερά».

Με απρόσμενα κολακευτικά λόγια τοποθετήθηκε για το ΣΥΡΙΖΑ και ο βουλευτής Λακωνίας του ΠΑΣΟΚ, Λεωνίδας Γρηγοράκος, ο οποίος αποτελεί έναν από τους προνομιακούς συνομιλητές του Ευάγγελου Βενιζέλου. «Εγώ πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να προσφέρει στον τόπο», δήλωσε ο κ. Γρηγοράκος, προσθέτοντας ότι «το ΠΑΣΟΚ θα κοιτάξει αριστερά», αν την επόμενη ημέρα χρειαστεί να συνεργαστεί με κάποιο κόμμα για να υπάρξει κυβέρνηση.

Έξι σημεία για αναθεώρηση του μνημονίου
Καινούριο δεδομένο της δεύτερης προεκλογικής εκστρατείας του ΠΑΣΟΚ είναι η θέση που εξέφρασε ο πρόεδρός του σχετικά με τη δυνατότητα αναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου. «Τώρα μπορούμε να πετύχουμε την αναθεώρηση, επιδιώκοντας συμφωνία με τους θεσμικούς εταίρους μέσα στους νέους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς», είχε τονίσει τη Δευτέρα ο κ. Βενιζέλος, ο οποίος μία ημέρα μετά συναντήθηκε στο Παρίσι με το νέο Γάλλο πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, σε μια κίνηση επικοινωνιακής στήριξης του αδελφού σοσιαλιστικού κόμματος στην Ελλάδα…

Επιγραμματικά, με την εν λόγω πρόταση επιδιώκεται να μην υπάρξει περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων, να προστατευθούν οι συλλογικές συμβάσεις, να αυξηθεί η ρευστότητα στην αγορά, να απελευθερωθούν άμεσα δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις που παραμένουν καθηλωμένες, να εφαρμοστεί το «ευρωπαϊκό σχέδιο Μάρσαλ» για την Ελλάδα και έκτον να στηριχθεί το μέτωπο κατά της ανεργίας ιδίως στους νέους μέσω κονδυλίων του ΕΣΠΑ.

«Αναθεώρηση δε γίνεται χωρίς γνώση της πραγματικότητας και υπεύθυνες προτάσεις. Το ΠΑΣΟΚ παραμένει ο αξιόπιστος συνομιλητής της Ευρώπης που αλλάζει», ήταν το σχόλιο ανώτατων πηγών της Ιπποκράτους.

Διπλή τακτική και εγκατάλειψη της αμυντικής λογικής
Την ίδια ώρα, τη διπλή τακτική του ΠΑΣΟΚ, που εκτός από το νέο στοιχείο της επανενεργοποίησης των διαύλων με το χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς, περιλαμβάνει και την άσκηση αυστηρής κριτικής και μάλιστα σε σκληρή γλώσσα προς το ΣΥΡΙΖΑ «για την ανάδειξη των αντιφάσεών του, των αδυναμιών και της ανευθυνότητας», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά υψηλόβαθμα στελέχη της Ιπποκράτους, έσπευσε να συνεχίσει και πάλι ο Κώστας Σκανδαλίδης κάνοντας λόγο για αριστερό τυχοδιωκτισμό και πολυγλωσσία. «Μια εβδομάδα όπου ο ΣΥΡΙΖΑ θα κυβερνούσε τη χώρα, θα ήταν η εβδομάδα επιστροφής στη δραχμή», ισχυρίστηκε ο πρώην υπουργός,

Επίσης, κύκλοι προσκείμενοι στον Ευάγγελο Βενιζέλο καταλόγιζαν «πανσπερμία απόψεων» στο ΣΥΡΙΖΑ για το μνημόνιο, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «ο Τσίπρας το ακυρώνει, ο Δραγασάκης το επαναδιαπραγματεύεται και ο Στρατούλης το σκίζει», ενώ δεν παρέλειπαν να καυτηριάσουν την περιοδεία του Αλέξη Τσίπρα σε Παρίσι και Βερολίνο χαρακτηρίζοντάς την «φιάσκο που επιτείνει τη σύγχυση για την Ελλάδα».

Αναλόγως, η Φώφη Γεννηματά «φωτογράφιζε» την Κουμουνδούρου ως υπεύθυνη για την παρατηρούμενη κατάρρευση των δημόσιων εσόδων υποστηρίζοντας ότι «την πολιτική ευθύνη την έχουν αυτοί που είναι υπεύθυνοι για την ανυπαρξία κυβέρνησης».

Στο μεταξύ, απόφαση του ηγετικού επιτελείου του ΠΑΣΟΚ είναι η εγκατάλειψη της αμυντικής λογικής και της διαρκούς αυτοκριτικής που επελέγη στις προηγούμενες εκλογές και η οποία κρίθηκε ηττοπαθής και αποτυχημένη. Για το λόγο αυτό, τούτη τη φορά «το σύστημα αναπροσαρμόζεται σε φουλ επιθετικό προς κάθε πλευρά», εξηγούσε στενός συνεργάτης του Ευάγγελου Βενιζέλου. Ως παράδειγμα αναφέρεται η έντονη αντιπαράθεση με το ΣΕΒ για το θέμα της μείωσης του κατώτατου μισθού αλλά και το μόνιμο μέτωπο με τις συντηρητικές αντιλήψεις.

Διακαναλική και ψηφοδέλτια
Σήμερα ο κ. Βενιζέλος παραχωρεί διακαναλική συνέντευξη Τύπου στα γραφεία του κόμματος στην οδό Ιπποκράτους, «επιθυμώντας να δώσει συνέχεια στην εξωστρέφεια του κόμματος», σχολίαζαν στελέχη του περιβάλλοντός του.

Τέλος, μέχρι τα μισά της επόμενης εβδομάδας αναμένεται να δοθούν στη δημοσιότητα τα ψηφοδέλτια σε όλη τη χώρα και το Επικρατείας, για τα οποία στο ΠΑΣΟΚ υπόσχονται ορισμένες αλλαγές, σε μια προσπάθεια να φανεί ότι το μήνυμα της αποδοκιμασίας από τους πολίτες ελήφθη και ξεκινά, βήμα-βήμα, η αποκοπή από το κυβερνητικό παρελθόν της τελευταίας διετίας που αποτέλεσε την απαρχή της καθίζησης των ποσοστών του κόμματος.

Σε «αναμμένα κάρβουνα» ως τις εκλογές

Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη

Παρατείνεται η αγωνία για το μέλλον της Ελλάδας στην ευρωζώνη, καθώς οι τελικές αποφάσεις των Βρυξελλών για τη στάση τους έναντι της χώρας μας παραπέμπονται για την τακτική Σύνοδο του Ιουνίου και αφού προηγουμένως θα έχει γίνει γνωστό το αποτέλεσμα των εκλογών.

Θέλουν «συνεργάσιμη» κυβέρνηση
Παρά την προσπάθεια των Ευρωπαίων ηγετών να είναι διακριτικοί στις τοποθετήσεις τους, ώστε να μην κατηγορηθούν για άκομψη παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας -και μάλιστα εν μέσω προεκλογικής περιόδου- κοινή ήταν η παραδοχή ότι θα προτιμούσαν μια πολιτική δύναμη στην κυβέρνηση που δε θα αμφισβητούσε ευθέως το προσφάτως συμφωνηθέν οικονομικό πρόγραμμα.

«Αναμένουμε το γρήγορο σχηματισμό μιας νέας κυβέρνησης που θα αναλάβει να φέρει εις πέρας το πρόγραμμα προσαρμογής και θα έχει επαρκή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ώστε να υλοποιήσει με αποφασιστικότητα τις δημοσιονομικές και δομικές μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται. Αυτή είναι η καλύτερη εγγύηση για ένα μέλλον ευημερίας και για την Ελλάδα και για την ευρωζώνη», επισημαίνεται με νόημα στο κείμενο συμπερασμάτων της άτυπης Συνόδου Κορυφής της περασμένης Πέμπτης.

Στήριξη ναι, αλλά με όρους
Σε ότι αφορά στη στήριξη της Ελλάδας και τις προσπάθειες για τη διατήρησή της εντός του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος, οι κοινοτικοί αξιωματούχοι θέλησαν (αν και αντιφατικά) αφενός να βάλουν «φρένο» στην κινδυνολογική συζήτηση περί εξόδου ή προετοιμασίας εξόδου της χώρας μας από το ευρώ και αφετέρου έστειλαν σαφές μήνυμα στις πολιτικές ηγεσίες των κομμάτων στην Αθήνα ότι προϋπόθεση της αλληλεγγύης είναι η τήρηση του μνημονίου.

«Η ευρωζώνη είναι αλληλέγγυα και έτοιμη να συνεχίσει να στηρίζει την Ελλάδα, υπό την προϋπόθεση ότι οι υποχρεώσεις που έχουν υπογραφεί δε θα αθετηθούν», διεμήνυσαν στον υπηρεσιακό πρωθυπουργό Παναγιώτη Πικραμμένο τόσο ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο όσο και ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Χέρμαν Βαν Ρομπέι στις διαδοχικές συναντήσεις που είχαν μαζί του στο περιθώριο της Συνόδου.
Ταυτόχρονα, με προφανή σκοπό να μην πυροδοτήσουν νέα σενάρια για επικείμενη αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη οι «27» δήλωσαν πίστη και προσήλωση «στην προστασία της σταθερότητας και της ενότητας της κοινής οικονομικής ζώνης».

Η ανησυχητική διαρροή και η δυσφορία της Μέρκελ
Ωστόσο, μια διαρροή, μέσω πρακτορείου Ρόιτερς, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Εργασίας η οποία εισηγείται τις αποφάσεις του Eurogroup, ότι οι εκπρόσωποι των χωρών – μελών κλήθηκαν να ετοιμάσουν σχέδια αντιμετώπισης των συνεπειών εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ στάθηκε αρκετή για να ανάψει τη φωτιά της σχετικής φημολογίας και πλέον ολοένα και περισσότερα κράτη και εταιρίες στην Ευρώπη δηλώνουν ανοιχτά ότι παραμένουν σε επιφυλακή και …εργάζονται για ένα τέτοιο ενδεχόμενο!

Αργότερα πάντως, η διαρροή διαψεύστηκε επισήμως και κατηγορηματικά, αν και πιο πολύ αυτό φάνηκε να γίνεται για τις εντυπώσεις και όχι για την ουσία του πράγματος…
Μάλιστα, σύμφωνα με όσα υποστήριξε σε δηλώσεις του ο Έλληνας πρωθυπουργός, στην κατ’ ιδίαν επαφή που είχε με τη Γερμανίδα καγκελάριο Άγκελα Μέρκελ, του εξέφρασε έκπληξη και δυσφορία για τις πολλές «Κασσάνδρες» που αναφέρονταν με απαισιόδοξο τρόπο στο μέλλον της Ελλάδας!

Μαστίγιο και καρότο
Η τακτική της Ευρώπης απέναντι στην Ελλάδα δε φαίνεται να διαφοροποιείται σημαντικά ούτε αυτή τη φορά και συνοψίζεται στη γνωστή έκφραση περί μαστιγίου και καρότου. Παρέχονται δηλαδή ορισμένες υποσχέσεις και καλλιεργείται μία ανεπαίσθητη χαραμάδα αισιοδοξίας για μικρές διορθωτικές κινήσεις στο οικονομικό πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής, που θα χαλάρωναν την πιεστική μέχρι σήμερα εφαρμογή του, υπογραμμίζεται όμως έντονα και εμφατικά ότι η συζήτηση για αναπροσαρμογές θα είχε νόημα μόνο στην περίπτωση που δε θα τεθεί ζήτημα ριζικής αναθεώρησης ή καταγγελίας του από την κυβέρνηση που θα σχηματιστεί μετά τις εκλογές του επόμενου μήνα.

Υπό αυτό το πρίσμα, δεν είναι τυχαία η αναβολή του χρόνου λήψης των αποφάσεων για τα τέλη Ιουνίου και αφού θα έχει ξεκαθαρίσει πλήρως το θολό -για την ώρα- ελληνικό εκλογικό τοπίο, λαμβάνοντας υπόψη το δεδομένο ότι με την εξουσία φλερτάρει σοβαρά και βάσιμα πλέον ένα κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο ανοιχτά υποστηρίζει ότι «το μνημόνιο είναι νεκρό», προωθώντας ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο συμφωνίας μέσα από μια διαπραγμάτευση που αναπόφευκτα οδηγεί σε συγκρούσεις με τους εταίρους.

Συμπερασματικά, το γεγονός αυτό από μόνο του είναι ικανό να καθιστά επιφυλακτικούς τους αρχηγούς των κρατών – μελών της ΕΕ και πολύ περισσότερο τους δανειστές, οι οποίοι αδυνατούν ακόμη και να προβούν στη σκέψη ότι η σύμβαση με την Ελλάδα μπορεί να ακυρωθεί χωρίς να υπάρξουν αρνητικές επιπτώσεις. Εξ ου και η αναβλητικότητα, ο προβληματισμός αλλά και οι πιο «φωναχτές» σκέψεις ή διεργασίες, εν είδει εκφοβισμού, για πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη…

Μπλόφα ή αλήθεια;
Δεν είναι λίγοι πάντως εκείνοι που αρνούνται την εκδοχή της άσκησης «τρομοκρατικού πολέμου» στους Έλληνες πολίτες και με βεβαιότητα μιλούν για ρεαλιστικά σενάρια εξοστρακισμού της χώρας μας από την ευρωζώνη, για τα οποία μάλιστα έχουν αρχίσει να προετοιμάζονται.

Ανάμεσα σε αυτούς ο Ιταλός υφυπουργός Οικονομίας και πρώην υψηλόβαθμο στέλεχος στο Εurogroup, Βιτόριο Γκρίλι, ο οποίος στο περιθώριο επιχειρηματικού συνεδρίου στη Ρώμη, εκτίμησε ότι η Ιταλία θα πρέπει να είναι έτοιμη για αυτό το ενδεχόμενο. «Τα πάντα είναι πιθανά, αν και στόχος μας είναι να αποτρέψουμε κάτι τέτοιο», συμπλήρωσε ο κ. Γκρίλι.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο υπουργός Χρηματοοικονομικών Αγορών της Σουηδίας, Πέτερ Νόρμαν δηλώνοντας ότι η χώρα του είναι καλά προετοιμασμένη για ελληνική έξοδο και πως οι σουηδικές αρχές διαβουλεύονται τακτικά μεταξύ τους. «Έχουμε οργανωθεί και συναντιόμαστε τακτικά με την Κεντρική Τράπεζα και τη σουηδική ρυθμιστική αρχή», δήλωσε στο Ρόιτερς ο κ. Νόρμαν.

«Το ευρώ θα επιβιώσει ό,τι κι αν συμβεί στην Ελλάδα και οι κυβερνήσεις έχουν κάνει καλή δουλειά ώστε να αντιμετωπιστεί αυτή η πρόκληση», υποστήριξε ο διευθύνων σύμβουλος της Deutsche Post, Φρανκ Άπελ.

Εκ διαμέτρου αντίθετη γνώμη διατύπωσε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Μάρτιν Σούλτς χαρακτηρίζοντας «νομικά αδύνατη» την εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη, τεκμηριώνοντας την άποψή του αυτή στη βάση του επιχειρήματος ότι «μια φόρμουλα βάσει της οποίας θα επιτρέπεται σε μία χώρα μέλος να αποχωρεί από το ευρώ είναι κάτι που δεν περιλαμβάνεται στη συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ ο Δημήτρης Σακελλάρης

Του Δημήτρη Κουκλουμπέρη

Την αποχώρησή του από το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε ο Δημήτρης Σακελλάρης, μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του κόμματος και πρώην ηγετικό στέλεχος της ΠΑΣΠ και της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ.

Στην επιστολή του προς τον Ευάγγελο Βενιζέλο και το γραμματέα του ΠΑΣΟΚ Μιχάλη Καρχιμάκη, ο κ. Σακελλάρης εκφράζει την ανοιχτή διαφωνία του με το μνημονιακό μονόδρομο που –όπως υποστηρίζει- επιμένει να ακολουθεί και η νέα ηγεσία, ενώ καταλήγοντας γνωστοποιεί ότι «θα συμβάλλει στη συγκρότηση ενός ευρύτερου προοδευτικού και ριζοσπαστικού μετώπου που με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό θα δώσει στο λαό τη δυνατότητα να διεκδικήσει μια κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση».

Ολόκληρη η επιστολή έχει ως εξής:

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ

Προς
Κοινωνική Βάση του Κινήματος
Κοιν.
Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ
Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ

Συντρόφισσες και σύντροφοι,

Aπευθυνόμενος σε όσους εμπνεόμενοι από την ιδρυτική διακήρυξη της 3ης του Σεπτέμβρη, αγωνιστήκαμε τόσα χρόνια μαζί για μία κοινωνία δικαιοσύνης και αλληλεγγύης, δηλώνω ότι δε μετανιώνω για τις μάχες που δώσαμε απέναντι στη διαφαινόμενη, από το 1996, συντηρητική ιδεολογική μετατόπιση του κινήματος, προκειμένου να συνεχίσει να εκφράζει τη μεγάλη προοδευτική πλειοψηφία του λαού μας.

Η σταδιακή υπαναχώρηση του ΠΑΣΟΚ από τις ιδρυτικές αρχές και αξίες του κορυφώθηκε την τελευταία περίοδο διακυβέρνησής του, όταν επέλεξε να στρατευθεί με τις δυνάμεις εκείνες που υπηρέτησαν την στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού.

Από την πρώτη στιγμή όχι μόνο εγώ, αλλά και εκατοντάδες άλλοι σύντροφοι από τη μεγάλη και προοδευτική βάση του κινήματος, εκφράσαμε την ξεκάθαρη διαφωνία μας με το μνημονιακό μονόδρομο που επέβαλαν, μέσω της ελληνικής κυβέρνησης, το νεοφιλελεύθερο ιερατείο της ευρωζώνης σε αγαστή συνεργασία με παρασιτικά οικονομικά παρακλάδια στον τόπο μας.

Στις αγωνιώδεις μας εκκλήσεις για αλλαγή πολιτικής απέναντι στις καταστροφικές συνέπειες της μονόπλευρης δημοσιονομικής προσαρμογής, ορθώθηκαν τείχη άρνησης.

Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου όταν έθετα το ζήτημα ότι το ΠΑΣΟΚ αν δεν αλλάξει πολιτική δεν θα έχει λόγο ύπαρξης, η επιλογή που έγινε από τη νέα ηγετική ομάδα ήταν να συνεχίσει στον ίδιο αδιέξοδο δρόμο.

Μετά τα ιστορικά χαμηλά τα οποία κατέγραψε το ΠΑΣΟΚ στις πρόσφατες εκλογές, οι φωνές για αλλαγή πολιτικής έστω και την ύστατη στιγμή δεν εισακούστηκαν.

Αντί για αυτό, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ επέλεξε να καταργήσει το σύνολο των οργάνων του κινήματος που έστω και με τις ατέλειες τους, γνωστές εδώ και χρόνια, αποτελούσαν μια τελευταία δυνατότητα έκφρασης της άλλης άποψης, από όσους θεωρούσαμε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι το κόμμα του μνημονίου.

Έχοντας υπηρετήσει από το 1995 που εντάχθηκα στην ΠΑΣΠ, τις αρχές και τις αξίες του δημοκρατικού σοσιαλισμού και έχοντας πλήρη επίγνωση ότι ο ιδεολογικός και πολιτικός αυτός χώρος σήμερα είναι «ορφανός», επειδή συνειδητά οι προσφάτως εναλλασσόμενες ηγετικές ομάδες του ΠΑΣΟΚ αρνούνται πεισματικά να τον εκφράσουν, δεν έχω πλέον κανένα λόγο, έστω με την ιδιότητα του μέλους, να παραμένω στις τάξεις του πάλαι πότε κινήματος.

Παραμένω ιδεολογικά συνεπής στο πλαίσιο της πολιτικής που αντιστρατεύεται τις αυταρχικές επιβουλές των μονεταριστών και νεοφιλελεύθερων και θα συμβάλω με όλες μου τις δυνάμεις στη συγκρότηση ενός ευρύτερου προοδευτικού και ριζοσπαστικού μετώπου που με σταθερό ευρωπαϊκό προσανατολισμό θα δώσει στο λαό μας τη δυνατότητα να διεκδικήσει μια κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση.

Συντροφικά,
Δημήτρης Σακελλάρης

Το ηλεκτρικό χωριό

Ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της Τηλεόρασης από τους Πολίτες για την “ανάπτυξη” που υποσχέθηκαν οι εταιρείες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στους κατοίκους ενός μικρού χωριού στο Νομό Λασιθίου και τα αποτελέσματα που βιώνουν σήμερα στην καθημερινή τους ζωή…

 

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ

Απάντηση Σούλτς στις “Κασσάνδρες”

Σαφή και κατηγορηματική απάντηση στους διακινητές καταστροφολογικών σεναρίων για την Ελλάδα έδωσε χθες ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μάρτιν Σούλτς δηλώνοντας ότι “η εκδίωξη της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι νομικά αδύνατη”.

“Όσοι βρίσκονται στην ευρωζώνη δε μπορούν να την εγκαταλείψουν γιατί έχουν υιοθετήσει και εφαρμόσει τον ευρωπαϊκό νόμο, οπότε η έξοδος από το ευρώ σημαίνει έξοδος από το νομικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης», εξήγησε χαρακτηριστικά ο κ. Σουλτς στο πλαίσιο της άτυπης συνόδου των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις Βρυξέλλες, βάζοντας φρένο στα κινδυνολογικά σενάρια εντός και εκτός τειχών.

“Μία φόρμουλα βάσει της οποίας θα επιτρέπεται σε μία χώρα μέλος να αποχωρεί από το ευρώ είναι κάτι που δεν περιλαμβάνεται στη συνθήκη της Ευρωπαϊκής Ένωσης”, συμπλήρωσε, ενώ στην πιο σημαντική ενδεχομένως διαπίστωση προέβη στο τέλος υποστηρίζοντας ότι “αντί να έχουμε όραμα για το μέλλον, ασχολούμαστε με μια ολέθρια ομφαλοσκόπηση…”.