Κόμματα και ανανέωση

Του Κώστα Λουρόπουλου

Με πολύ πιθανό πλέον το σενάριο άμεσης προσφυγής σε νέες εκλογές, η ανανέωση των κομμάτων του ευρώ έχει ήδη αρχίσει με διάφορους τρόπους.

Ουκέτι καιρός. Αλλά τι είδους ανανέωση θα είναι αυτή; Χρειάζεται η δημοκρατία μας και άλλα νέα κόμματα ή αρκεί να ανανεωθούν τα ήδη λειτουργούντα;

Υπάρχει χρόνος να γίνουν τα πράγματα με σειρά και με την πολυτέλεια των συνήθων κομματικών διαδικασιών; Έχουμε ελπίδες να αλλάξει τίποτε σε έναν μήνα; Οι πιέσεις είναι ασφυκτικές, δεν έχουμε πολλά περιθώρια.

Ήδη η χώρα είναι πρακτικά ακυβέρνητη. Τα θέματα τρέχουν και η οικονομία κάθε μέρα πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Αν η 6η Μαΐου ήταν ένα λάθος, πρέπει να φροντίσουμε ώστε η επόμενη εκλογή να μην το επαναλάβει. Μακάρι να υπήρχε χρόνος και ηρεμία να γίνουν συνέδρια, εσωκομματικές διαδικασίες και ό,τι άλλο γίνεται συνήθως. Η ανανέωση είναι στα χέρια των δύο αρχηγών.

Εξάλλου, ο χώρος της σοσιαλδημοκρατίας μπορεί κάλλιστα να συνεχίσει να εκφράζεται από το ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο δυνητικά εφικτό είναι η Κεντροδεξιά να στεγάζεται στη ΝΔ. Αν περιμένουμε να γίνουν νέα κόμματα, το ρίσκο καταστροφικών εξελίξεων εν τω μεταξύ, είναι ανυπολόγιστο. Έστω και ως διαδικαστικό μέτρο, η ανανέωση των υπαρκτών κομματικών σχηματισμών είναι η μόνη λύση για την αντιμετώπιση των εκκρεμοτήτων διακυβέρνησης. Πρέπει να κάνουμε επισκευές στο βαπόρι εν πλω. Δεν έχουμε άλλη επιλογή.

Αν και τα αποτελέσματα τις 6ης Μαΐου ήταν μια πλήρης απόδειξη των δικών τους εσφαλμένων επιλογών, μόνο αυτοί μπορούν να τις αλλάξουν αν θέλουν να γράψουν ιστορία διάσωσης της χώρας. Αυτό που πρέπει να κάνουν είναι: (α) Να καλέσουν όλους τους αποτυχόντες βουλευτές και πολιτευτές, να αποχωρήσουν. Ούτε οι απόψεις αλλά ούτε οι ενέργειές τους είναι χρήσιμες στα κόμματά τους, πολλώ δε μάλλον στον ελληνικό λαό. (β) Να κάνουν στρατολόγηση νέων προσώπων από όλους τους κοινωνικούς χώρους, όχι μόνο δικηγόρους, αξιωματικούς και στελέχη της ΟΝΝΕΔ και της ΠΑΣΠ. Να κινητοποιήσουν τους «άλλους» Έλληνες, αυτούς που σιχαίνονται τις σκουριασμένες, νεποτικές δομές που ηττήθηκαν, αλλά θέλουν να είναι στην Ευρώπη, να έχουν ευρώ στην τσέπη τους, να πληρώνουν φόρους και να λαμβάνουν χρήσιμες δημόσιες υπηρεσίες. Γνωρίζουμε όλοι ότι αυτοί οι Έλληνες αφθονούν, είναι η πλειοψηφία.

Αυτούς περιμένει ο κόσμος να δει στα επόμενα ψηφοδέλτια. Θέλει και μια καλή αλλαγή στην επικοινωνιακή στρατηγική, να περάσει το μήνυμα στο λαό, αλλά αυτή θα έλθει μόνη της, από τα νέα πρόσωπα. Δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να πιστεύει ότι με τα πρόσωπα που κατέβασαν τα δύο κόμματα του ευρώ στις 6 Μαΐου έχουν ξανά ελπίδα.